Kulturele
erfenis

Kulturele erfenis

Die verhaal lui dat die eerste braaiers per ongeluk ontstaan het. Die oomblik toe mense van vroeër hul eie vuur kon maak, het die lewe drasties verander. Behalwe hitte en veiligheid, het vuur ook die geleentheid gebied om kos op ’n ander manier voor te berei. Voor dit het die oermense die kos wat hulle gevind het, rou geniet.Totdat iemand ’n stuk vleis in die vuur laat val en ontdek het dat hierdie geroosterde vleis baie beter smaak. Dit was ook baie makliker om te kou en te verteer. Dit is hoe die braai gebore is.

Dit kan beswaarlik toevallig wees dat die eerste spore van die oermens en vuur in Suid-Afrika ontdek is. In die donker grotte naby Sterkfontein, het wetenskaplikes aanduidings gevind dat die eerste mense meer as ’n miljoen jaar gelede daar gewoon het en reeds ’n primitiewe vorm van braai geken het. Dit blyk uit die oorblyfsels van wilde bokke se gebeendere wat duidelik in die vuur gebraai was.

Na hierdie eerste primitiewe vorm het die braai in Suid-Afrika ’n nasionale tradisie geword. Beide die oorspronklike bevolking van hierdie land en die boere wat later gekom het, het bygedra tot die verskynsel wat die braaier vandag is. Ongeag die agtergrond, het mense rondom die braaier bymekaargekom om te gesels en te eet. Rondom die braaier het mense die jongste nuus gedeel en hul stories vertel.

Die essensie van braai is nogsteeds dieselfde. Veral in ’n land met enorme verskeidenheid inwoners, is braai ’n verbindende faktor. Elkeen kan sy eie betekenis aan ’n braai gee. Elke groep het sy eie manier om ’n fantastiese maaltyd op grond van vuur saam te stel. Solank almal lekker kuier en lekker kan eet, is dit goed. Die feit dat Suid-Afrika die enigste land ter wêreld is wat ’n nasionale braaidag het, beklemtoon die belangrikheid van hierdie kulturele en sosiale erfenis. Braai is soveel meer as net ’n manier van kook, dit is deel van die nasionale identiteit. Dit is al vir jare lank die geval en sal ook altyd wees.